Saya ada kawan.. nama kawan saya ialah Mohd Rohaizad Bin Yusof.. beliau bekerja sebagai Pembantu Am Pejabat di Mahkamah Khas Pati, Langkap, Perak.. beliau adalah rakan serumah saya.. beliau sangat baik ati.. walaupun wajah beliau ensem.. tapi beliau pandai buat lawak,, saya sering ketawa kerana geli hati dengan telatahnya.. kadang kala bila saya berselisih faham dengan kekasih saya.. saya selalu tendang punggung dia.. dia tidak marah.. dia memang sangat memahami saya.. saya sangat sayang dia.. kadangkala bila saya saket dia sering menasihatkan supaya jangan lupa makan ubat.. tapi itu kadangkala.. yang berlaku selalunya ialah jika saya sakit.. dia akan tambahkan lagi sakit saya.. bila dia berbuat demikian saya selalu berdoa dan bertanya kepada tuhan... doa saya itu berbunyi begini.. "ya Allah ya tuhanku.. besar sangatkan dosa hambamu ini hingga aku di takdirkan berkawan dengan insan bernama ijat ini... ya Allah ya tuhanku.. tamatkan sengsaraku ini.." walaupn ijat ini berperangai ala2 tingtong.. tapi saya tetap bersyukur kerana memiliki kawan sepertinya... oh.. lupa saya nak bgtahu... ketika tidur kaki beliau adalah serupa sotong.. kesana dan kesini sesuka hatinya.. sakit hati bila kaki naik ke kaki saya.. lalu saya tendang kakinya sekuat hati saya.. tapi nasib dia tidak sedar.. tidur mati kot.. nasib baik bukan mati tidur.. kalau tidak mesti saya akan bersedih kerana kehilangan kawan sepertinya.. kadang2 saya terfikir.. macam mana la kalau saya dah kawen nanti.. mesti dia akan kesunyian kerana saya tidak lagi akan tinggal bersamanya.. huhuhuh(menangis la konon)
bagooosssss....
-Danny Morello-
1 comment:
hahah.. klakar la danny ni.. :-)
Post a Comment